مقدمه ای بر لوله کشی سیستم هیدرولیک

5. هنگام لوله کشی سیستم هیدرولیک، لازم است اطمینان حاصل شود که خط لوله دارای درجه خاصی از صلبیت و توانایی ضد نوسان است.تکیه گاه ها و گیره های لوله باید به طور مناسب مجهز شوند.لوله های پیچ خورده باید با براکت یا گیره در نزدیکی نقطه خمش مجهز شوند.خط لوله نباید مستقیماً به براکت یا گیره لوله جوش داده شود.
6. جزء خط لوله نباید توسط شیرها، پمپ ها و سایر اجزاء و لوازم هیدرولیک پذیرفته شود.اجزای اجزای سنگین نباید توسط خطوط لوله پشتیبانی شوند.
7. برای جلوگیری از تنش های ناشی از تغییرات دما که باعث انبساط و انقباض لوله می شود، باید روش های مفیدی برای خطوط لوله طولانی در نظر گرفت.
8. داشتن مبنای اولیه مشخص برای مواد اولیه خط لوله مورد استفاده ضروری است و لوله هایی با مواد اولیه ناشناخته مجاز به استفاده نیستند.
9. لوله های سیستم هیدرولیک با قطر کمتر از 50 میلی متر را می توان با چرخ سنگ زنی برش داد.لوله های با قطر 50 میلی متر یا بیشتر معمولاً باید با پردازش مکانیکی بریده شوند.در صورت استفاده از برش گاز، لازم است از روش های عمل آوری مکانیکی برای حذف قطعاتی که به دلیل چیدمان برش گاز تغییر کرده اند، استفاده کرد و در عین حال شیار جوش را برگرداند.به جز لوله روغن برگشتی، استفاده از خمیر کاتر غلتکی برای کاهش فشار روی خط لوله مجاز نیست.باید سطح لوله را صاف برش داد و سوراخ ها، پوست اکسید، سرباره و ... را جدا کرد. سطح برش باید با محور لوله صاف باشد.
10. هنگامی که یک خط لوله از چندین بخش لوله و اجزای نگهدارنده تشکیل شده است، باید یک به یک دریافت شود، یک قسمت تکمیل شود، مونتاژ شود و سپس به قسمت بعدی مجهز شود تا از خطاهای انباشته بعد از یک جوشکاری جلوگیری شود.
11. به منظور کاهش افت فشار جزئی، هر بخش از خط لوله باید از انبساط یا کاهش سریع مقطع و پیچ و تاب های شدید جلوگیری کند.
12. لوله متصل به اتصال یا فلنج لوله باید یک مقطع مستقیم باشد یعنی محور این قسمت لوله موازی و منطبق با محور اتصال یا فلنج لوله باشد.طول این قطعه خط مستقیم باید بزرگتر یا مساوی 2 برابر قطر لوله باشد.
13. روش خمش سرد را می توان برای لوله هایی با قطر خارجی کمتر از 30 میلی متر استفاده کرد.هنگامی که قطر خارجی لوله بین 30-50 میلی متر است، می توان از روش های خمش سرد یا خمش گرم استفاده کرد.زمانی که قطر بیرونی لوله بیشتر از 50 میلی متر باشد، معمولا از روش خمش گرم استفاده می شود.
14. جوشکارانی که خطوط لوله هیدرولیک را جوش می دهند باید گواهینامه معتبر صلاحیت جوشکاری خطوط لوله فشار قوی داشته باشند.
15. انتخاب تکنولوژی جوشکاری: جوش گاز استیلن عمدتاً برای لوله هایی با ضخامت دیواره معمولاً 2 میلی متر یا کمتر در لوله های فولادی کربن استفاده می شود.جوش قوس الکتریکی عمدتاً برای لوله هایی با ضخامت دیواره لوله فولادی کربنی بیشتر از 2 میلی متر استفاده می شود.برای جوشکاری لوله ها بهتر است از جوش آرگون استفاده شود.برای لوله های با ضخامت دیواره بیشتر از 5 میلی متر، باید از جوش آرگون برای پرسازی و از جوش قوس الکتریکی برای پر کردن استفاده شود.در صورت لزوم، جوشکاری باید با پر کردن سوراخ لوله با گاز تعمیر و نگهداری انجام شود.
16. میله ها و شارهای جوشکاری باید با مواد لوله جوش داده شده مطابقت داشته باشند و علائم تجاری آنها باید به وضوح بر اساس مواد باشد، دارای گواهینامه صلاحیت محصول و در دوره استفاده مفید باشد.میله ها و فلاکس های جوش قبل از استفاده باید طبق قوانین دفترچه راهنمای محصول خود خشک شوند و در حین استفاده خشک نگه داشته شوند و در همان روز استفاده شوند.پوشش الکترود باید عاری از افتادن و ترک های آشکار باشد.
17. جوش لب به لب باید برای جوشکاری خط لوله هیدرولیک استفاده شود.قبل از جوشکاری، کثیفی، لکه های روغن، رطوبت و لکه های زنگ زدگی سطح شیار و نواحی مجاور آن به عرض 10-20 میلی متر باید پاک و تمیز شوند.
18. برای جوشکاری بین خطوط لوله و فلنج ها باید از فلنج های جوش لب به لب استفاده شود و از فلنج های سوراخ کننده استفاده نشود.
19. برای جوش لوله و اتصالات لوله باید از جوش لب به لب استفاده شود و از جوش نفوذی استفاده نشود.
20. برای جوش بین خطوط لوله باید از جوش لب به لب استفاده شود و جوشکاری نفوذی مجاز نیست.